Buena Vista Social Club is toch wel de prominenste band in de Latin muziek. Ze zijn al heel oud en iedereen kent ze. Sindskort hebben ze ook pop en rocknummers gecoverd in Cubaanse salsa stijl, ga naar alternative.blog om hier meer over te lezen en te luisteren. Helaas heeft deze wereldberoemde band ook tegenslagen te verwerken.
Afgelopen zomer is namelijk hun conguero (congaspeler) Miguel ‘Angá’ Díaz overleden. Misschien wist je dit al, want het is op 9 augustus geweest dat hij geheel onverwachts overleed in zijn huis te Barcelona. Hij was met zijn 45 jaar, nog wel het jongste lid van Buena Vista Social Club. Voor degenen die het nog niet wisten: heeft Most Wanted mij een ingekort artikel uit het Parool toegestuurd over deze congaspeler. Klik op ‘lees verder’ om dit te lezen.
Miguel ‘Angá’ Díaz was gezegend met een eigenzinnige benadering van latin muziek. Binnen dit veelal geformaliseerde genre had Angá een uitzonderlijk kosmopolitische blik, waarmee hij verder keek dan dwingende vormconventies. Onlangs nog (18 december j.l.) bood hij samen met de Cubaanse jazzpianist Omar Sosa in het Bimhuis een avontuurlijk staaltje van percussieve vrijmetselarij. Nooit ontaardde dit in virtuositeit louter om te imponeren: altijd bleef het smaakvol. Percussionist, componist en arrangeur Miguel Aurelio Díaz Zayas ‘Angá’ wordt in 1961 geboren in de Cubaanse provincie Pinar del Rio, een regio die bekend staat om zijn levendige rumbacultuur.
Latin-jazz
Onder muzikanten en “latinwatchers” begint zijn faam in 1987. In dat jaar treedt hij toe tot de gelederen van Irakere, de belangrijkste latin-jazz groep in Cuba, onder leiding van pianist Chucho Valdés. Als jongste lid doet Angá alle internationale jazzfestivals aan. Angá perfectioneert in navolging van zijn leraar Tata Guïnes een unieke techniek, waarmee hij de conga van een begeleidend in een solo-instrument transformeert. Door vijf conga’s verschillend te stemmen creëert hij een melodiepotentieel. Angá’s handtekening is uit duizenden te herkennen: zo speelt hij mee op veel Buena Vista Social Club cd’s. 
Terwijl eind jaren negentig deze hype een ongekende interesse voor Cubaanse muziek veroorzaakt, neemt Angá tegelijkertijd belangrijke albums op met zwaargewichten uit de jazz, zoals trompettist Roy Hargrove (Habana, 1997) en saxofonist Steve Coleman (The Sonic Language of Myth, 1999). Ook de bekende Cubaanse rapgroep Orishas breken door met Angá in de gelederen: dankzij hem behoort hun cd A lo Cubano (2000) tot de betere Cubaanse rapalbums.
Zoektocht naar de ultieme groove
Typerend voor Angá’s creativiteit is dat hij van alle Buena Vista-cd’s Cachaíto (2001), een zoektocht naar de ultieme groove die hij samen met Cachaíto López onderneemt, als het meest inspirerend ziet. Maar de laboratoriumsfeer van dat album komt pas tot perfectie op Angá’s eerste volwaardige solo-album Echu Mingua (2005). Deze sprankelende cd, geïmpregneerd met de Cubaanse religiositeit die santería heet, bevat één van de laatste opnamen van pianist Rubén Gonzalez en geslaagde interpretaties van A love supreme en Round midnight. In laatstgenoemde jazzstandard tart Angá de grenzen van het betamelijke door op zeven conga’s te spelen. Krankzinnig, maar het werkt prachtig. Het repertoire van Echu Mingua heeft helaas nooit een Nederlands podium bereikt: Angá was nog maar net begonnen met deze tournee.
Tekst: Het Parool, 11
augustus 2006.
Lees ook:Exclusief concert Omara Portuondo in Utrecht
Lees ook:Havana Lounge bijna uitverkocht
Lees ook:Sonia Perez en Cubanisimo in Jazzpodium DJS
Lees ook:Het is weekend! Uitgaantips voor de latinliefhebber
Lees ook:Bijzondere verhalen uit Cuba